p.0
REGIA ACADEMIA
HAUNIENSIS
KKK
REGIBUS:
CONSERVATORIBUS:
RECTORIBUS:
PROFESSORIBUS
suis
repraesentata.
ERASMUS PAULI F. VINDINGIUS
KKK
Regis Fundationibus et Rescriptis,
Actis Academiae, Programmatis, etc.
collegit, disposuit, et suis sumtibus
edi curavit.
HAUNIAE.
Typis HENRICI GÖDIANI, Reg. et Academ.
Typographi.
ANNO MDCLXV.

p.392
VITUS BERINGIUS
Patriam Viburgum habuit, clarum in Cimbris oppidum,
ortus Consulari Patre, haud obscuri inter suos nominis,
cujus cura traditus puer in Scholam, et ad capessendum
ingenii cultum permissus Praeceptoribus, spatia in literis,
qvalia rudior fert aetas, et prima studiorum curricula
confecit. Anno aetatis octavo et decimo (qvi a Christo
nato 1635. erat) Hafniam nactus disciplinarum Magistram,
dedit Academiae Civem; in qua ut auspicatissime
ingrederetur studia, ire primum coepit per fidei
Christianae capita, et divini juris audire interpretes;
mox circumferre per eas artes animum, quae liberale
nactae nomen, haud illiberalius fere ingenium reqvirunt.
In hoc stadio agnitus est a Tychone Brahaeo, et
moderator ascitus filiolo, quem intra Brochmannianas
aedes, ingens illud pietatis et Musarum sacrarium, cum
plerisque magnarum domuum pignoribus, tum forte degentem,
literarum primordia edoceret. Felicissime id

p.393
quidem, ut spargere studiorum et capere simul fructus
posset, et dum experiretur in alterius informatione ingenioli
vires, effingere vicissim ac expolire suas. Ab hac
Schola digressus ad exteros, anni 1639, adulto jam vere,
tenuit Belgium, ubi Cadzium, Heinsios, Barlaeum nactus,
impetum cepit condendi Epigrammatis. Crederes
in Parnassum aliquem aut Helicona delatum, tanto coepit
impetu ingenii, aut, siqvis est, literati furoris impulsu,
modulari carmen, et aptare ad numeros sermonem;
leges seqvutus, unas illas in libera Republica non liberas,
quas sibi in hoc studiorum campo, magni illi literarum
Antistites praefigebant. Sed et hoc forte liberius
aliquanto, quam usus ferret patriae, cui parare Civem,
non Vatem debebat. Quocirca omissis studiorum deliciis,
extulit ad severiora animum: et ducibus coepit,
hinc Vossio, inde Boxhornio, raptare ingenium per veterum
historias, aliquando etiam ad cultum deflectere Orationis.
Haec agentem Bartholini fratres abstraxere in
Galliam, eodem parantes abitionem. Nec noluit sequi
jubentes, non tam viae duces, quam studiorum moderatores.
Ac inter hos egit aetatem in beato Galliae et Naturae
amoenioris secessu, ob repentini carminis gratiam
mirifice conciliatus Grotio, donec ab Heroe Tottio revocaretur
in patriam, ad regendam filii aetatem et capessendam
ad exteros peregrinationem. Venit, suscepit
nobilem Ephebum, et post brevem Sorae secessum, rediit
in Belgium, resalutatis disciplinarum ductoribus, et
repetito usu studiorum, ac pristinae felicitatis. Inde
rursum in Galliam, eaque insessa biennii, et quod excurrit,
spatio, per mare Ligusticum in Italiam trajecit. Sesquiannum
dedit Romae, nec nihil Hetruriae urbibus, necessarium
spatium Nobilis alumni usibus, assvescentis disciplinae

p.394
armorum, et inter utriusque palaestrae meditationes,
firmantis ingenii et membrorum vires: qvo temporis
flexu ob magnitudinem ingenii Kirckerum coluit, et
Stradam consuluit in studiis, alterum Judicem et Mystam
Naturae; Oratorem alterum, et fati Belgici Praeconem.
Post hos dicere de Puteano Equite serum forsan
fuerit, qui ad Danum omne nomen porrecta benignitate,
non plures vidit ex gente nostra, quam devinxit meritis,
non Equitis jam, non hominis nomen, sed humanitatis.
Supra Romam Campania erat, et qvicqvid in
Bajis Puteolanisque recessibus prodigiosum aperit aut
condit Natura, qvibus cum pleraeque Italiae ambitu obitis
coram aut lustratis, fixit Patavii sedem, substititque per
annum, Ferrarii in literis magisterio et informatione usus.
Rhodium convenit gentilitatis jure, et in peregrino
solo sonantes patriae Musas, publico carmine celebravit.
Digressus est ab Italia per Insubres, et transcursis
Alpibus in Helvetiorum descendit pagos; inde Argentinam
deflexit, et Boeclero dedit operam, acerrimo studiorum
Concitatori. Obivit pleramque Germaniam,
ardentem licet in sinu, et omnia attonantem bello: Suspexit
in itinere Imperii caput, et Austriacae domus ad
summum rerum apicem provectam fortunam publica prosequutus
est scriptione, quae passim per orbem benignos
repperit Interpretes, et ex aula Caesarea novae dignitatis
prolicuit splendorem, haud inglorium Scriptori, ni
domesticae fortunae memor, Augustae Clementiae agnoscere
maluisset pignus, quam circumdare sibi, et ex aliena
benignitate nil propriae indulgere ambitioni. In Gallias
digressus est tertia jam vice, capessito per Lotharingos
itinere, inde per Artesios et Flandros in Patriam, jussus
superiorum auctoritate docere publice Poesin, novo

p.395
munere, nec jam tum usitato Academiae: et habuit disputationem
praesente Rege; qui primus inter Danorum
Principes et prima tum vice ingressus Doctorum subsellia,
saepius subinde, quo est in literas amore, ad studia
publica dimisit Majestatem, et choros ac adyta Musarum
ingentior ipse hospes implevit. Vocatus est ab
hac disputatione ad Soranam Cathedram, et historiae
tradendae professionem, subiitque provinciam, sed non diuturnam.
Publice docentem avocavit T. Tottius, ostentata
Scania, et benigno ad Musas secessu: et ne non
efficacissime svaderet, magnifica domo, parum infra
palatii cultum; ubi qvod jussus nuper a Rege fuerat,
condere in otio posset annales populi sui, et quicquid
Majores indictum in Historia posterorum indagini reliquerunt.
Insedit ergo amoenissimos penates, novum
peculium et Regis benignitate transiturum ad posteros,
quum miscuit sese rebus bellorum turbo, et terram subtraxit
sub pedibus, quam turbata possessione provinciae,
(ut sunt in humanis vices rerum ac orbes) in novos Dominos
transfudit. Ergo in patria jam sua, sed id parum,
domi etiam suae peregrinus, discerpebatur in partes, et
novus propemodum Geryon, obseqvio ad alios, ad alios
incolatu pertinebat. Favit apud se habitanti CAROLUS,
et liberale obtulit stipendium, in fide novi
dominatus et clientela mansuro. Caeterum quum cedendum
alterutro esset, carere domicilio quam patria
maluit, et Hafniam fortunas ac familiam deportavit,
imminutus domo, et quod dolentius, uxore, lectissima
femina et intra lustrum quinqvies parente. Quem hodie
luctum novi matrimonii felicitate detergit. Anno
1661. in coetu et consessu publico jussus est assidere inter
Consiliarios aerarii: in qva functione muneris, quoties

p.396
id ferunt negotia, se surripit Musis, ut vacet muneri, in
quo collocavit aetatem, et non illiterato otio posteritatis
notitiam mereatur. Amplo nuper opere descripsit
Patriae fatum, et quae, durante ad Hafniam Obsidione, per
Septentrionem fere omnem ad memoriam illustria contigere.
Graditur nunc per antiquos fastos et Majorum
labores, ut gentis suae incunabula, et ex ultima vetustate
repetitam seculorum memoriam exponat. Misit non
pauca in Commentarios, nondum passa supremam manum,
quae festinationi et transcursui negata, sola laboris
pertinacia perficiuntur. Nec quicqvam illi destinatius,
quam explicari hoc negotio et defungi opere. Enitetur
spatium id omne, ni alio averterint Superiorum
jussa; et intra temporis haud longissimi flexum, aut finem
vitae, aut operi coronidem imponet.
Opera edita aut confecta.
Fortuna Austriacae domus ad supremum mundi culmen
evectae. Argentorati anno 1648.
Idem Patavii. impensis Philaretae: et typis Pauli Framboti.
Anno 1648.
Inauguratio FRIDERICI III. Daniae et Norvegiae Regis.
Hafniae anno 1649.
Natalitia FRIDERICAE AMALIAE, et qvae in ea celebritate
contigere solennia, vario carmine, Lyrici
imprimis generis, adumbrata, Hafniae 1649.
De Poetarum plerisque: tum de Natura et constitutione
Poeseos dissertatio. Hafniae 1650.
Fatum luctuosum CAROLI I. Magnae Britanniae Regis.
Lugduni Batavorum anno 1651.
De historia oratio habita Sorae anno 1651.
Carmen gratulatorium Principi Danorum CHRISTIANO
dictum. Hafniae anno 1654.

p.397
Carmina varia, diversis per orbem locis, tum in patria
imprimis, utroque idiomate edita.
Obsidio Hafniae, et qvae, ea durante, illustria per Septentrionem
contigere, oblata Regi, sed nondum typis
prodita.

p.0